Luisteren

Als ik je vraag naar mij te luisteren en
jij begint mij adviezen te geven,
dan doe je niet wat ik je vraag.

Als ik je vraag naar mij te luisteren en
jij begint mij te vertellen,
waarom ik iets niet zo moet voelen
zoals ik het voel,
dan neem jij mijn gevoelens niet serieus.

Als ik je vraag naar mij te luisteren,
en jij denkt dat jij iets moet doen
om mijn problemen op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook moge lijken.

Misschien is dat de reden waarom
voor sommige mensen bidden werkt,
omdat God niets terug zegt en
hij geen adviezen geeft of
probeert dingen voor je te regelen.
Hij luistert alleen maar en vertrouwt erop
dat je er zelf wel uit komt.

Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar me
en doe je best mij te verstaan.

En als je wilt praten,
wacht dan even en ik beloof je
dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren.



Uit ons tijdschriftje van mei/juni 2008.


Vertaling uit: ‘Loving eachother’,
Leo Buscaglia

Inspiratie: Basistraining Geweldloze Communicatie

Het Pajottenland in de stad.

Het leven kan zoet zijn: voor onze wandeling van 24/06/2008 was de zon weer van de partij!
Na een uitgebreide citytrip (iemand wilde absoluut bus 49 nemen,en democratisch als we zijn….) doorheen Vorst, Anderlecht….stapten we af aan de ingang van het Scheutbospark in het chique gedeelte van Molenbeek.

De site (beter zou zijn landschapspark) Scheutbos (50ha) is een semi-natuurlijk landschap dat zich uitstrekt over een heuvelachtig plateau (vandaar de mooie vergezichten op de stad en de stramme spieren). Het geheel wordt doorkruist door twee riviertjes en enkele romantische buurtwegen.

Men vindt er een mengeling van biotopen: weiden (70%),uiteraard met dieren waaronder enkele Galloway-runderen, bosjes, braakland,een rietveld en een poel, 2ha volkstuintjes, en, dicht bij de hoogbouw, een stukje stadspark (sportgazon, kinderspeeltuigen, stoeiweide (niet alleen voor kinderen!)). Het geheel, in feite een typisch stukje Pajottenland, werd als landschap geklasseerd in 1997. Bij deze danken we het Brussels gewest om niet alle bezette gebieden vol te bouwen….
Een aanrader (zelfs voor Roemeense huismoeders).

Om ook eens een ander stukje van de stad te zien keerde ik terug met bus 88.

André

Wandeling

Een wandeling door de lage stad zal ons toelaten de indruk weer te geven die het bedrijvigste stadsgedeelte op de bezoeker laat.
We gaan van de Zuidstatie uit. Wij volgen de middellaan niet, maar verkiezen de rumoerige straten die binnen de stad voeren. Daarom lopen wij even de stijgende Zuiderlaan op tot aan de populaire Blaesstraat, die wij inslaan.

Al dadelijk treft de grote ijver der bevolking. Links en rechts, straat in, straat uit, ’t zijn ál winkels en herbergen. Vrouwen lopen met karretjes op en neer, spijts de vervolging der politieagenten, die deze neringsoort niet dulden mogen, verkopen ze de meest verschillende waar: groenten, of sienappels, of lekkernijen, of kaas, of schol (gedroogde vis) of andere dingen meer. De zijsteegjes, men merkt het gauw, gonzen van ’t vele gepeupel. Hier en daar gaapt de vergulde poort van een danszaal. De danszalen zijn luisterrijk ingericht en worden, vooral in deze hogere delen der lage stad, druk bezocht. De open deuren der kroegen geven zonderlinge kijkjes op drinkend volk en vaak zijn daar de vrouwen niet het minst gretig….

Terwijl ge al gaande, langs een straatreet op de hemel, de massale toren van het reusachtige gerechtshof af en toe opsomeren ziet, geraakt ge op het Vosseplein, ook genaamd de Oude markt. Kramen van alle slag zijn er opgesmeten. Op sommige uren in de morgen is het gewoel er geweldig.
Het volk koopt er zijn dagelijks gerief: oude klederen, oude meubelen, oude potten en pannen, oud ijzerwerk, al wat oud is, wat gediend heeft en wat gebeurlijk, op ’t nauwste bekeken, nog even dienen kan. Niet de kramen alleen bergen deze rommelende handel; ook de vele winkeltjes daarrond, in de nabije straatjes, stallen een onnoembaar, versleten, verkleurd en bestoven goedje uit.

Gij vordert. Gij bereikt de Kapelleplaats, waar op een plots stil pleintje, de niet onaardige Kapellekerk rijst; gij bezoekt het graf van de oude schilder Pieter Breughel (1625) en krijgt er, benevens een doek van deze meester, enige taferelen te zien van G. de Craaier en van Thulden.

Tot daar hebt ge het beruchte kwartier der Marollen bezocht, een oud en om zijn roekeloze vechtpartijen geducht Brussels ras.

Uit “Brussel 1900”-Herman Teirlinck.

M25

Voor het eerst sinds lange tijd was de zon van de partij, de vernieuwde Hallepoort was vrij toegankelijk voor het publiek, en de "Vrienden van de Oude Markt" ontvingen de "ambassadeurs" van andere Brusselse gemeenten in het Huizeke.

De "Vrienden van het Huizeke" deden een uurtje later nóg beter! We ontvingen namelijk een 20-tal echte ambassadeurs (in rode outfit) : M25 uit Delft (Nl).

M25 is een groep jonge mensen van 14 tot en met 18 jaar, die onder begeleiding van vrijwilligers, tijdens een aantal bijeenkomsten samen ervaren wat het feitelijk inhoudt hoe men iets voor een ander kan betekenen. M25 staat voor Matteüs, hoofdstuk 25. Dat is een belangrijke passage uit de bijbel waarin Jezus aangeeft hoe wij met andere mensen moeten omgaan en elkaar moeten helpen.Het is een oecumenisch project.

Meer info op : http://www.m25delft.nl

Na een beknopte uitleg over onze werking, een (te) korte wandeling in de wijk (om de sfeer van de Marollen op te snuiven) en een bezoek aan de Hallepoort, werd de namiddag afgesloten in een "fritkot" in de Hoogstraat. Een straatmuzikant hoorde er uiteraard ook bij.

Fris en verkwikkend!

André

Joepie!

De kogel is door de kerk! We zijn heel blij dat we jullie mogen melden dat we de lang verhoopte erkenning binnen de Vlaamse Gemeenschap, kabinet Welzijn (Minister Vanackere) hebben gekregen! Een hele opluchting voor ons Huizeke, en niet in het minst voor de beroepskrachten, die zo zekerheid verwerven over het voortbestaan van hun job. We zullen echter met niet aflatende inzet blijven ijveren voor meer slagkracht van Wegwijzer en Noordwijk, de andere stedenfondsprojecten van Archipel.

Dank aan allen die solidair met ons hebben gereageerd en actie gevoerd!

(uit ons tijdschriftje van mei/juni 2008)

Kapellekerk in de bloemetjes.

Naar jaarlijkse gewoonte werd op 1 juni 2008 om 12 u de "Bloemenmis" opgedragen in de kerk Onze Lieve Vrouw Ter Kapelle (Marollenwijk), de "parochiekerk"van de Poolse gemeenschap in Brussel.

De plechtige misviering werd muzikaal opgeluisterd door het ensemble Nativitas (Missa in G dur van Franz Schubert).

Traditioneel wordt de kerk voor deze gelegenheid met bloemen (o.a lelies) versierd door de Koninklijke Unie der Floristen van België.

Een streling voor het oog, en de subtiele bloemengeur brengt je helemaal in de gepaste stemming.

André

Vrienden van het Huis van Alijn

Onze jaarlijkse daguitstap ging dit jaar door op 31 mei, en de zon was ook van de partij.

Na een gratis koffietje vertrokken we met de bus naar Gent waar een bezoek gebracht werd aan het Huis van Alijn (het vroegere folkloremuseum van de Stad Gent). De nadruk ligt nu vooral op het dagelijkse leven in de eerste helft van de 20ste eeuw (waarom voel ik mij oud?).

Een aanrader! (lees meer op http://www.huisvanalijn.be)

Via het alom gekende Gravensteen en de oude vleeshalle wandelden we daarna naar "De Witte Leeuw" aan de zonovergoten Graslei, waar de tafel reeds gedekt stond (soep van het huis, Vlaamse stoofcarbonade met fritjes, dame Blanche....meer moet dat niet zijn).

In de namiddag genoten we van een uitgebreide boottocht op de Gentse kanalen, uiteraard met deskundige uitleg. Zo kwamen we o.a iets te weten over het Gentse manneke Pis, de oorsprong van de stad, vrouwen die boten voorttrokken, bronzen naaktbeelden.....

Vanaf 16u was er nog tijd voor shopping, om de dorst te lessen enz. Het "Bierhuis aan de Waterkant" (meer dan 200 soorten bier) en het "Dreupelkot"(meer dan 100 soorten Vlaamse jenever) zijn niet te versmaden attrakties!

André